اگر شما می خواهید فقط برای رفتن به یک مهمانی و یا یک سفر چند روزه، موهای تان را رنگ کنید و حال و هوایی عوض کنید، پیشنهاد ما این است که سراغ رنگ ‌موهای موقتی بروید. بازیگران سینما و تئاتر هم برای بازی کردن در نقش‌ های کوتاه ‌مدت، با این نوع رنگ ها موهای شان را رنگ می ‌کنند تا بتوانند به راحتی به رنگ موی اولیه خود باز گردند.

این محصولات دو دسته ‌اند: رنگ موهای موقت و رنگ موهای نیمه دایم.

رنگ‌ موهای موقت

این فرآورده‌ ها اساسا رنگ طبیعی مو را روشن‌ تر و درخشان ‌تر می ‌کنند، از تندی موهای سفید یا زرد می ‌کاهند و موهای راه راه و مش شده را یکنواخت می ‌کنند. این رنگ ‌ها تغییر شدیدی در رنگ مو ایجاد نمی کنند و چون به راحتی و با یک بار شستشو از بین می ‌روند، برای امتحان کردن یک رنگ مو مناسب هستند.

دو نوع رنگ موی موقت وجود دارد: رقیق ‌ها و غلیظ‌ ها.

رقیق ‌ها موها را خیلی ملایم رنگ می ‌کنند، در حالی که غلیظ ‌ها رنگ تیره ‌تری ایجاد می‌ کنند. رنگ موهای موقت رقیق اصولا به صورت مایع هستند و پس از استفاده و بدون این که آبکشی شوند، به مو مدل می ‌دهند. وقتی در غلظت بالا استفاده شوند، اثرشان عادی نیست. بعضی از این رنگ‌ های موقت به صورت اسپری در فروشگاه‌ ها موجود است.

رنگ‌ های به کار رفته در رقیق ‌ها، معمولا رنگ‌ های تضمین شده و رنگ ‌های مصنوعی تصفیه شده ‌ای هستند که از نقطه ‌نظر ایمنی تست شده اند و برای استفاده در غذاها، داروها و لوازم آرایشی توسط FDA (اداره ی غذا و دارو) مورد تایید واقع گشته اند. این رنگ ‌ها تقریبا بی ‌خطرند، لذا در برچسب روی بسته‌ بندی ‌ها، لزوم انجام تست پاچ قید نشده است (در تست پاچ، باید رنگ مو را 48 ساعت قبل از استفاده، روی قسمت کوچکی از پوست دست گذاشته و پس از نیم ساعت بشویید).

اسپری رنگ مو

رقیق‌ها همچنین حاوی اسید ضعیفی هستند که باعث افزایش قدرت جذب رنگ‌ توسط مو می ‌گردند. برخی فرآورده ‌ها ممکن است علاوه بر رنگ ‌های تضمین شده، حاوی رنگ‌ های ترکیبی دیگر باشند که در این صورت برچسب بسته‌ بندی این فرآورده‌ ها، دارای تذکراتی برای رعایت احتیاط و همچنین آموزش انجام پاچ تست مقدماتی است. اکثر این مواد علاوه بر رنگ، برای مدل دادن مو نیز به کار برده می ‌شوند.

برخی فرآورده‌ ها به صورت اسپری، موس یا ژل ساخته شده ‌اند، برخی برای ایجاد رنگ‌ های فانتزی مو، قرمز، آبی، طلایی ‌‌نقره‌ای، صورتی و سایر رنگ‌ های غیرمعمول به کار می ‌روند. همه رنگ ‌های موقت، مواد رنگی را مثل یک پوشش رنگی روی مو می‌ گذارند و به درون ساختمان مو نفوذ نمی ‌کنند و یا خیلی کم نفوذ می ‌کنند.

رنگ‌ های خیلی غلیظ ممکن است به بالش یا لباس مالیده شوند. تعریق موجب رنگ دادن مو به پوست می‌ گردد. رنگ‌ های موقت تا اندازه ‌ای نسبت به آب مقاوم هستند، ولی به راحتی با یک بار شستشو از بین می ‌روند.

رنگ ‌های نیمه ‌دایم

رنگ های نیمه‌ دایم چند امتیاز دارند. دوام‌ شان از رنگ ‌های موقت بیشتر است، ولی پس از 4 تا 5 بار شستشو از بین می ‌روند، لذا اگر خوش تان نیامد، برای تان مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

این فرآورده ها کاربردشان آسان است و تقریبا طبیعی به نظر می ‌آیند و کمتر از رنگ‌ های اکسیداسیون دایمی، عکس‌العمل‌های آلرژی ایجاد می ‌کنند. عیبی که دارند این است که اثرشان دایمی نیست، همچنین نمی‌ توانند برای ایجاد رنگی روشن ‌تر از رنگ اصلی مو به کار برده شوند.

این فرآورده‌ ها حاوی رنگ‌ های آلی هستند که مخصوصا برای نفوذ در مو و سفت کردن مو در نظر گرفته شده‌اند. به ماده اکسید کننده یا آمونیاک که برای رنگ‌ های اکسیداسیون ضروری هستند، احتیاج ندارند و لذا لازم نیست قبل از استفاده با آن ها مخلوط شوند. به این ترتیب مصرف آن ها آسان ‌تر است و ملایم ‌تر از رنگ ‌های اکسیداسیون هستند. این نوع رنگ‌ها را مستقیما به مو زده و مثل شامپو به تمام قسمت‌ های‌ مو می‌ مالند. اکثرا به صورت مایع بوده، اما تعداد کمی نیز به صورت موس هستند.

چون رنگ به داخل مو نفوذ می ‌کند، مو کاملا رنگ می ‌شود و بر خلاف رنگ ‌های موقت به لباس و ملافه و... مالیده نمی ‌شود. بسته به دفعات مصرف و فاصله بین آن ها، برای رنگ کردن تدریجی یا سریع مو به کار می ‌روند.

رنگ ‌های نیمه دایم به صورت سری کاملی از بلوند خاکستری تا مشکی معمولی وجود دارند و نیز انواعی از طیف خاکستری، به رنگ‌ های دودی یا نقره‌ای موجود می ‌باشند.

در واقع این رنگ‌ها اغلب برای پوشاندن موهای سفید (وقتی کمتر از 40 درصد مو، سفید و به صورت یکنواخت منتشر شده باشد) یا برای از بین بردن رنگ ‌های زرد و خاکستری یا سفید کردن آن ها به کار می ‌روند. همچنین برای طراوت دادن به رنگ مو در فواصل مصرف رنگ‌ های دائمی یا برای افزایش درخشندگی موی طبیعی، مصرف می ‌شوند.

معمولا این رنگ‌ ها برای موهای دکلره شده توصیه نمی ‌شوند.

با رنگ‌ های نیمه‌ دایم تعداد موارد عکس‌ العمل‌های آلرژیک خیلی پایین است و اغلب در افرادی پیش می ‌آید که به رنگ‌ های اکسیداسیون حساس هستند. با این حال برای احتیاط، در برچسب بسته ‌بندی‌ها، انجام تست پاچ، قبل از هر بار مصرف، دستور داده شده است.

اگر شما می خواهید از هر کدام از این رنگ‌ ها استفاده کنید، دستورات برچسب را به دقت مطالعه نموده و به آنها عمل کنید و قبل از هر بار مصرف، پاچ تست انجام دهید.